Heb je een vermoeden van of is er aanleiding om aan te nemen dat er sprake is van huiselijk geweld? Probeer het gesprek aan te gaan. Hiervoor kun je de volgende handvatten gebruiken.

Het is moeilijk om te praten over huiselijk geweld. Gevoelens van schaamte en angst bij slachtoffers, plegers en overige leden van het gezin spelen een belangrijke rol. Informatiemateriaal, zoals folders en posters in een wachtkamer of een centrale ruimte, kunnen de drempel verlagen om over de problemen thuis te praten. Aandacht en jouw luisterend oor zorgen ervoor dat mensen zich veilig voelen om hun verhaal kwijt te kunnen.

Leg de cliënt/patiënt uit wat je gaat doen en waarom je dit gaat doen. Breng dit in direct verband met jouw zorgen! ‘Omdat ik me zorgen maak over… ben ik van plan om’. Vraag om een reactie: ‘Wat vind je ervan dat ik…’

In geval van een negatieve reactie:

  • Kijk of je aan de bezwaren tegemoet kunt komen
  • Lukt dat niet, weeg de bezwaren dan af tegen de ernst van de situatie en kom tot een besluit
  • Wees open over je besluit: ‘Ik heb goed van je gehoord dat je…, maar omdat ik me echt grote zorgen maak over deze situatie / de situatie van je kinderen ga ik toch…’
  • Neem moeilijke beslissingen niet alleen: vraag advies aan Veilig Thuis of aan een collega.
  • Leg je acties en besluiten zorgvuldig vast in het dossier.

Vaak zullen cliënten/patiënten pas met jou in gesprek gaan over problemen en eventueel geweld in huiselijke kring als je er rechtstreeks naar vraagt. Als je een gesprek hebt stel dan vragen om het probleem helder te krijgen:

  • Hoe bedreigend is de situatie, moet er acuut actie worden ondernomen?
  • Welk soort geweld wordt gebruikt?
  • Wat is de aanleiding voor geweld?
  • Is het de eerste keer of is er vaker geweld gebruikt?
  • Hoe lang is er sprake van geweld?
  • Hoe is de situatie van de kinderen?
  • Wat wil de cliënt/patiënt bereiken met jullie gesprek?
  • Wat wil de cliënt/patiënt met de relatie: wat zijn de consequenties?
  • Sociale netwerk: met wie kan de cliënt/patiënt praten over geweld?
  • Kan de cliënt/patiënt met de pleger praten?
  • Welke hulpverlening is er al?
  • Bespreek wat de cliënt/patiënt (zowel pleger als slachtoffer) kan doen bij een nieuwe geweldsuitbarsting
  • Informeer bij allochtone cliënten/patiënten naar cultureel bepaalde opvattingen

Als je een vertrouwelijk gesprek hebt met een cliënt, informeer deze dan:

  • dat je beroepsgeheim hebt
  • dat geweld nooit gerechtvaardigd is
  • dat het verboden is bij wet
  • dat het meer voorkomt en de cliënt/patiënt dus echt niet de enige is
  • dat er ervaring is met het probleem
  • dat het niet vanzelf overgaat
  • dat er goede hulpverleningsmogelijkheden zijn